"Πριν από 10 χρόνια, είχα κάνει πάλι μια έκθεση στη ΦΕΜ, με θέμα: «φύση και τυχαιότητα, καλλιτεχνούν στη Λέσβο». Οι φωτογραφίες τότε, προέρχονταν από μικρά σημάδια πάνω στην ύλη. Σταξιές από μπογιές, φθαρμένα ξύλα, οξειδωμένες λαμαρίνες και βαρέλια, αλλά και «πυροτεχνήματα» χρωμάτων πάνω σε μικρές πέτρες. Όλα τα θέματα είχαν σχετικά μικρό, πραγματικό μέγεθος, και ήταν φωτογραφημένα close up. Στόχος, ήταν να στρέψω το βλέμμα των παρατηρητών σε λεπτομέρειες ασήμαντων αντικειμένων, που βρίσκονται γύρω μας, αλλά σπάνια τα παρατηρούμε σχολαστικά, αφού τα θεωρούμε άχρηστα και σκουπίδια. Οι λεπτομέρειες αυτές παρέπεμπαν σε γνωστά σχήματα και εικόνες, ανάλογα με τη φαντασία του καθένα. Συνέχισα και μετά το 2013, να επισκέπτομαι συχνά χώρους που μου προσέφεραν πλούσιο υλικό, όπως ταρσανάδες, λιμάνια, χώρους φύλαξης και επισκευής σκαφών. Διαπίστωσα, ότι προσέλκυαν το βλέμμα μου πλέον και «επεισόδια», που βρίσκονταν σε μακρινή απόσταση, είτε λόγω αποκλεισμού του χώρου (για λόγους ασφάλειας), είτε επειδή βρίσκονταν στην «ίσαλο» σκαφών, δεμένων μέσα στη θάλασσα, σε κάποια απόσταση. Έτσι, άρχισα να φωτογραφίζω ζουμάροντας, πάντοτε με χρήση απλής κόμπακτ φωτογραφικής μηχανής. Οι λήψεις, γινόταν μετά από παρατήρηση και σύντομο στοχασμό, αλλά πάντα με την έμπνευση της στιγμής κατά την οποία μάτι και φακός μηχανής, σαν μια οντότητα, αποφάσιζαν για τη σύνθεση του κάθε «φωτογραφικού πίνακα». Ουσιαστικά εντοπίζονταν και φωτογραφίζονταν επιλεγμένα τμήματα αδιάφορων και ασήμαντων καλλιτεχνικά αντικειμένων, εφήμερης, ή και στιγμιαίας ύπαρξης. Εστίαζα στο χώρο της λεπτομέρειας, ειδικά όταν διαπίστωνα, ότι αυτή ξέφευγε από το επίπεδο της απλής μουτζούρας και διεκδικούσε μια θέση ισότιμη ανάμεσα σε συνειδητές εικαστικές δημιουργίες, έστω, σαν και αυτές, που φτιάχνει ένας περιστασιακός, αυτοδίδακτος, ερασιτέχνης ζωγράφος, σαν εμένα. Οι εικόνες αυτές της «ζωγραφικής του φακού», αντλούν το αισθητικό τους ενδιαφέρον απ’ το βαθμό που παραπέμπουν σε ζωγραφικό πίνακα. Η ιδέα να εντάξω ισότιμα αυτή τη «ζωγραφική φωτογραφία», ανάμεσα σε έργα «φωτογραφικής ζωγραφικής» (ρεαλιστικής δηλαδή απεικόνισης, αλλά και αφηρημένου εξπρεσιονισμού), μου φάνηκε ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα. Έτσι, με την υποστήριξη της ΦΕΜ, επιχειρήθηκε η ιδιαίτερη έκθεση που βλέπετε σήμερα. Επέλεξα, να είναι φωτογραφημένοι και οι ζωγραφικοί πίνακες, αφού μιλάμε για έκθεση φωτογραφίας αφ’ ενός, αλλά και για να μην είναι άμεσα διακριτή η διαφορά του υλικού και της μικρής τρίτης διάστασης των πινάκων, αφ’ ετέρου. Επελέγησαν πίνακες «φωτογραφικής ζωγραφικής», που να απεικονίζουν βάρκες, απ’ τις οποίες προέρχονται τα θέματα, αλλά και τοπίων, αφού σε τέτοια κυρίως παραπέμπουν οι «ζωγραφιές του φακού». Σκοπίμως τα έργα της έκθεσης, είναι αναρτημένα ανάκατα, με στόχο, ο παρατηρητής από το κέντρο της αίθουσας, να μην είναι άμεσα σίγουρος για το αν βλέπει έργα, φωτογραφίας, ή ζωγραφικής. Η τελική αισθητική ικανοποίηση του επισκέπτη, θα είναι μια επιβεβαίωση του εγχειρήματος, τόσο για εμένα προσωπικά, όσο και για τη ΦΕΜ που εμπιστεύτηκε μια ιδιαίτερη εκδοχή έκθεσης. Ένα μεγάλο ευχαριστώ στο Δ.Σ και την πρόεδρο της ΦΕΜ καθώς και σ’ εσάς, που μας τιμάτε με την παρουσία σας."

Γιάννης Καρατζάς