Διάρκεια έκθεσης 23/1/2012 - 27/1/2012
Εγκαίνια 23/1/2012 ώρα 19:30
Ώρες έκθεσης 19:00 - 21:00

Η έκθεση αυτή παίρνει το όνομά της από τον «προφήτη Ηλία του Γυαλού», ένα ξωκλήσι στην Ερεσσό της Λέσβου που μοιάζει να βρίσκεται πάνω στο βουνό και μες’ την θάλασσα συγχρόνως. Χτισμένο στην κορυφή ενός λόφου 200μ. πάνω από το πέλαγο, συν-λειτουργεί στην θαλασσινή αύρα και την πνοή του βουνού, στον  ήχο των κυμμάτων και το κουδούνισμα των προβάτων. Πάνω του συναντιούνται το ηλιοβασίλεμα και η ανατολή της πανσελήνου ο πορτοκαλί ορίζοντας και οι οξύες κορυφές που αγκαλιάζουν την κοιλάδα της Ερεσσού. Η πέτρα πάνω από την θύρα του μιλάει για την εποχή των Βυζαντινών αυτοκρατόρων και κάθε βήμα που σε φέρνει σε αυτή μέσα από ένα ξερό και ερημικό τοπίο, να σε κάνει να νιώθεις οτι εισέρχεσαι σε έναν ιδιαίτερα ενεργειακά φορτισμένο χώρο οπού πρέπει να αποτελούσε χώρο μυστηρίων από τα αρχαία χρόνια.

Από το μεσημέρι της 19ης Ιουλίου το μονοπάτι για το ξωκλήσι γεμίζει πεζούς και έφιππους. Όπως σε όλο το νησί κι εδώ υπάρχει μεγάλη παράδοση εκτροφής αλόγων. Κάθε χρονιά ένας διαφορετικός νέος του χωριού έχει το προνόμιο να κατεβάσει την εικόνα του προφήτη με το αλογό του σε μια λειτανεία που καταλήγει στον καθεδρικό ναό της σκάλας Ερεσσού. Το φαγητό που προσφέρεται παραδοσιακά στα πανηγύρια του νησιού, φτιάχνεται και καταναλώνεται επι τόπου στο ξωκλήσι ή το βράδυ στην πλατεία του χωριού.

Για τον προφήτη, η κορυφή του βουνού σημαίνει την απομάκρυνση από τον κόσμο. Για εμένα, το να φωτογραφίσω στις 19 Ιουλίου που γίνεται το πανηγύρι του, σημαίνει το να προσεγγίσω και γνωρίσω τους ανθρώπους που μένουν και κατάγονται από αυτόν τον τόπο, ο οποίος τα τελευταία χρόνια έχει αρχίσει να γράφει την σφραγίδα της πατρίδας στην καρδιά μου. Είναι επίσης ένας τρόπος για να περιγράψω και κατανοήσω έναν κόσμο στον οποίο συνηπάρχουν, για παράδειγμα, οι «καουμπόιδες» με τις λεσβίες, οι κοσμοπολίτες βορειοευρωπαίοι που δεν ξεφεύγουν ρούπι από τους κανόνες με τους σκληροτράχηλους αιγαιήτες που τους σμιλεύουν το άγριο τοπίο και η ερημιά του χειμώνα. Και σε ένα μεγαλύτερο επίπεδο, πως γίνεται στον πλανήτη μας να έχουμε φτάσει σε τόσο μεγάλα τεχνολογικά επιτεύγματα και ακόμα να μην μπορούμε να τα βρούμε μεταξύ μας. Δεν έχω να αποκαλύψω κάποια αλήθεια μέσα από την φωτογραφία μου, σίγουρα πάντως προσπαθώ φωτογραφίζοντας να εκφράσω όσα έχω αληθινά μέσα μου. Και όπως η λέξη «γυαλού» παραπέμπει ηχητικά στο «γι’ αλλού», προσφέρεται μια εξερεύνηση, μία πόρτα που ανοίγει για να βγούμε από τον μικρόκοσμό μας και να γνωρίσουμε και άλλες διαστάσεις της ύπαρξης. 
         Η έκθεση αποτελείται από φωτογραφίες που τράβηξα με ασπρόμαυρο φίλμ το 2009 και 2010 και σε ασπρόμαυρο ψηφιακό αρχείο το 2011.